رابطه ی سبک های دلبستگی و مهارت های ارتباطی با احساس تنهایی در دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه ی سبکهای دلبستگی و مهارتهای ارتباطی با احساس تنهایی در دانش آموزان دختر منطقه چهار آموزش و پرورش شهر تهران بود . جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستان دوره اول مدارس غیر دولتی بود که در سال تحصیلی 94 – 93 مشغول به تحصیل بودند . از جامعه فوق با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای ، تعداد 200 دانش آموز دختر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است . ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سبک دلبستگی کالینز ورید (raas) 1990 ، مهارتهای ارتباطی عطارها و کرمی (1386) و احساس تنهایی آشر (1984) بود . برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل شاخص های گرایش به مرکز ، پراکندگی و از آمار استنباطی ، شامل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد . نتایج حاصله از ضریب همبستگی نشان داد که بین احساس تنهایی و سبک دلبستگی ایمن و مهارتهای ارتباطی مدیریت هیجان با احساس تنهایی و بین مهارت ارتباطی مدیریت هیجان و سبک دلبستگی ایمن همبستگی مثبت معنا دار وجود دارد اما بین مهارت ارتباطی مدیریت هیجان و سبک دلبستگی ایمن با سبک دو سوگرا همبستگی منفی معنادار وجود دارد . در مجموع نتایج حاصله از تحلیل رگرسیون نشان داد که سهم سبک دلبستگی ایمن (446/0) در پیش بینی احساس تنهایی بیشتر از سهم مهارت مدیریت هیجان (199/0) می باشد .